Strúne yn't ferline.

  Lit ik útein sette mei it ferfolch fan myn persoanlikke belutsenens by it reedriden.   Yn part 2 giet it oer   myn jongesjierren oant 1966. Yn augustus fan dat jier gie ik nei de kostskoalle yn Bilthoven. Dat wie nei in stikmannich mislearre skoalleprestaasjes, wêr ik letter wolris oer skriuwe sil. Dizze oergong sette myn libben op in hiel oar spoar. It wie wol wennen dêr. Ien fan de aktiviteiten, weefan ferwachte waard dat ik der oan mei dwaan soe, wie in busreiske nei earne yn Spanje. Dat seach ik alhiel net sitten. Letterlik oeren lang sitte yn in bus en dan ek noch de waarmte en benaudens opsykje? De direkteur wist fan myn belangstelling foar reedriden en betocht dat it foar my wol aardich wie om dat reiske nei Spanje te ferfangen troch in reiske Oslo. Dêr soe yn febrewaris it WK reedriden hâlden wurde. Dat gie dus oan ! Wy, de direkteur, syn adjunkt, in learling skoalgenoat (Erik Jurgens) en ik mei in fleantúch fan de KLM nei   Oslo! Noch nea flein. Noch nea yn’t bûtenlân we

  As broekje (noch lang gjin 10 jier) hie ik it fansels net foar it sizzen hokker muzyk op de platespiler draait waard. Dat wiene dan bygelyks Rinse en Gerben. Sy gongen nei de jazzkelder oan de Voorstreek/de Kelders en hellen dêr harren ynspiraasje foar de muzyk wei.   En dat wie Jazz. Ik fûn dat wol mooi. Noch moaier wiene de bewegings dy sy derby makken.  

  Yn myn bernejierren siet ik op it jongeskoor “Com nu met Sang “  û.l.f. Piet van Ooijen. Myn broer Thys siet der al op en sa kaam it dat ek ik op woansdeimiddeis mei noch mear jonkjes achter it oargel yn de achterkeamer yn de wenning oan de Goudenregenstraat stie te sjongen fan de Heer met blijde stem. Reiskes mei de dirigent en konserten rûnom yn Fryslân. Soms ek mei it Frysk Orkest. It koorkostuum bestie út swarte skuon, grize sokken, swarte koarte broek, wyt boesgroen en swarte strik mei Com nu met Sang spjeld. Wy songen omraak. Opnames op cd, kassette as video haw ik net, derom in Youtube film. In favoryt wie Sound the Trumpet fan H.Purcel. Hjir in opname fan de Wiener Sängerknaben. Der binne oars in soad farianten te finen op Youtube. Hjirûnder nog in foarbyld: It wie mei namme ûs mem dy’t ûs mei muzyk yn’e kunde brocht. Sy lústere op de radio nei Aafje Heynis  de sopraan. Derneist hie sy it graag oer Kees Deenik de tenor. Hy koe o sa mooi sjonge en dat kaam foaral trochdat

Yn Reedriden 1 giet it foaral oer myn earste en bewuste oantinkens oan't reedriden. Doe siet ik noch op de legere skoalle en ik wie 13 jier. Dernei wie it ek fertroud om fierder fan hûs te gean. By de earste mooglikheid fan fertroud iis, riden wy al gau op ûderstrûpt lân. It Kalfje ( in iisbaan achter de Grinserstrjitte )  wie al gau fertroud en even letter koe dat dan ek op de Bullevlakte .  Dat wie it stik lân tusken de Bonkefeart oant it brêgje fan de Canterlandsewei. By dy brêge is no it âlvestêdenmonumint (tegeltsjebrêge)  mei de nammen en foto's van 11-stêdenriders der op. Hjirûnder in plaatsje derfan. En as it iis oeral fertroud wie dan koene wy echt los. Oer de Bonkefeart , de Murk nei de Grutte Wielen, nei Ryptsjerk of daliks nei Âldtsjerk . As dat slagge dan koene de earst oankommen reedriders harren hântekening op de souderbalke fan it kafee fan Âldtsjerk sette. Troch in lettere brân yn it kafee binne dy no ferlern gien. De iiskoorts hie my gau goed te pakken!  As

  Moarns lês ik by de kofje de LC en daliks komme wy oan'e praat. Mei joadekoek yn linkerhân en kopke rjochts derfan.Wy neame dat dan kofjepraat 'O heden'  rop ik. Ist wer sa ? It is noch slimmer as ik tocht ! Earst it skeel oer amtners harren eigen miening en protest. Kreas sein: mûle hâlde..! No dit : de LC meldt dat der Europeesk jild is foar skjin en sûner wetter by Grou. No gean oer dizze portefúlje oare deputearren as Wiersma. Mar sy set ek hjir har hakken yn’t sân. Neffens har moat dit jild (de kompinsaasje) nei de  boer. Ik soe sizzze: dat jild moat nei de natuer ! Wetterskip Fryslân ( mei ferstân fan wetter!) sil dochs noch besykje it projekt te rêden mei in masine dy’t de stikstof op lokaasje opfange kin. Byfangst fan de ynnovaasje? Hulde! Dat dit slagje mei! Tank oan WOB, de frije parse en dat ik dit skriuwe mei. Ik ha ferstân fan wetter want ik syl Gauris far ik op de Pikmar en ek wol nei Greetsiel it is in soarte fan kultuur en hja stean sa ek noch yn

Dizze man kinne jimme dochs wol? Pieter Omtzigt!  Dit is in fragmint út de foto dy't hjoed yn de Leeuwarder Courant stie. Nommen neidat hy út it oerliz mei ynformateur Plasterk fuort rûn is en yn'e tsjinstauto fan de ynformateur fuort riid. Hy sil net mear oanwêzig wêze by de formaasje petearen en lit dermei eltsenien yn ûnwissigens efter. Dêrom de fraach: Wer sil hy hinne gien? En ek: hoe komt it no eins mei de formaasje?   Vertaling: Dit is een fragment uit de foto die vandaag in de Leeuwarder Courant stond. Genomen na het vertrek van Pieter Omtzigt uit het overleg met informateur Plasterk en in diens dienstauto wegrijdt.. Hij zal niet meer bij de formatie gesprekken aanwezig zijn en laat daarmee iedereen in onzekerheid achter. Vandaar de vraag: Waar gaat hij eigenlijk naartoe? En ook: hoe moet het nu verder  met de formatie?

Ferline wike ha wy in mooi reiske hân. It doel wie Ezinge en de stêd Grins. Nei Ezinge fanwege de útstalling "Kloeke kerken van de Ploeg" en dernei op nei de stêd Grins om Forum te besykjen. Mar deroer letter mear. Sa as sein, it waar wie mar sasa . Mar hawar,  wy sjogge it bysundere fan dit lânskip en de omjouwing yn dit part fan de provinsje Grins: plat, bochtige dykjes, grutte en lytsere boerehiemen, keale hege beammen en smûke doarpkes mei âlde tsjerken ensfh. Om 13 oere giet it museum iepen en wy binne mooi op'e tiid, sadat wy earst it doarp Ezinge besjen kinne. Wy binne hjir oars wol earder west, mar doe wenne myn broer der noch en dat is al in mooi ein tebek. Wy rûzje dat omtrint op 1970 mar dat kin ek earder as letter west ha... Nei in hapke bôlle doarre wy it oan (der stiet in hurde en roetekâlde wyn út it noardwesten) de stap te nimmen om op de wierde de tsjerketoer te besjen. Hjir wat foto's: Op it hôf fan de "wierdetsjerke"  mei yn'e fierte

  1956 Ljouwert, Prinsetún : Seis jier bin ik. Sa no en dan op’e skouders fan ûs heit. It wachtsjen is op de finish. De earste wedstriidriders  fan de Alvestêdentocht komme der oan. It binne Jan van der Hoorn, Aad de Koning, Jeen Nauta, Maus Wijnhout & Anton Verhoeven . Mei de hânnen omheech komme sy tagelyk oer de streep. De spulrigels jouwe oan dat dit sa net mei. Mar dochs, foar my binne sy de helden fan dizze tocht!   As bern koe ik al gau aardich reedride.  Bij de hoeke Röntgenstraat /Robert Kochstraat, tsjinoer myn legere skoalle ( de Juliana van Stolbergschool ), wie in feartsje en geskikt om der te learen ús earste streken op it iis te setten. Doe noch op houtsjes fansels. Ik koe al ridlik gau selstannich op dy houtsjes út de fuotten. Reedriden waard fan no ôf oan myn sport! De iiskoarts krige mij doe al yn’e besnijing. En net allinnich as der iis lei. Nee, ik liis yn’e krante oer Henk van der Grift en lústere ek nei de radio. En ik makke in plakboek mei stikk